هدف از این مقاله بررسی مزایای استفاده از قالب های کامپوزیتی و لاستیکی در بهبود روند تولید سنگ فرش های خیابانی ، پیاده رو ها، پاسیوها، جداول و … است. یک قطعه بتنی سنگ تولید شده ، شامل سیمان پرتلند، آب، ماسه ، یک افزودنی به نام رزین پلی کربوکسیلات است . این مخلوط در یک سیستم تعلیق شیمیایی تهیه شده و کل جرم اعضای سنگ با رنگ و سیمان آغشته می شود.
جهت تقویت سختی و دوام سنگ مصنوعی پلیمری ، مواد افزودنی ویژه ای به مخلوط اضافه شده و در نهایت سنگ مصنوعی در رنگ و اندازه های دلخواه تولید می شود. سنگ فرش های پیاده رو ها، خیابان ها ، بزرگراه ها و مواردی از این قبیل که بسیار رایج هستند و قرن هاست مورد استفاده بشر قرار گرفته اند. از آنجاییکه ، پرداخت سنگ های طبیعی کاری دشوار است ، و همچنین به دلیل محدودیت کاربرد و رنگ و گران بودن برتری خود را نسبت به سنگ های مصنوعی پلیمری از دست داده اند. با توجه به معایب ذکر شده برای سنگ های طبیعی، سنگ های مصنوعی تولید شده با قالب های لاستیکی و کامپوزیتی ، با توجه به تنوع در ضخامت ، ابعاد و طرح و رنگ مورد استقبال بیشتری قرار گرفته اند.
سنگ های مصنوعی ، همچنین از مقاومت سایشی و فشاری بالایی برخوردار هستند که ضمن حفظ زیبایی ظاهری سنگ، از شکسته شدن آن جلوگیری می کند. از دیگر مزایای قالب های لاستیکی و کامپوزیتی ، امکان شبیه ساختن این قالب ها به طرح های سنگ های طبیعی می باشد . طوریکه سنگ تولید شده با این قالب ها کاملا تداعی کننده سنگ های طبیعی باشد که خود مزیتی برای دوستداران طبیعت می باشد .
در تولید سنگ مصنوعی، رعایت نسبت ها بسیار حائز اهمیت می باشد. به طور عمومی، نسبت ماسه به سیمان (3 به 1 ) و نسبت آب به سیمان( 1 به 3 ) و درصد کمی از وزن سیمان ، رزین می باشد .
این مخلوط خشک و یا نیمه خشک در قالب های کامپوزیتی یا لاستیکی ریخته شده و به طور همزمان به مدت معینی ویبره می شوند. عمل ویبره باعث پر شدن حفره های هوای تو خالی شده و اصطلاحا، سنگ پلاستیکی می شود؛ یعنی سفتی خود را از دست می دهد و ملات بتنی تا انتهای قالب رفته و قالب آغشته می شود. تراز بودن میز ویبره حین ارتعاش مساله حائز اهمیتی است . از طریق ارتعاش آب به سمت بالاتر ملات حرکت می کند و در نهایت قسمت پایینی قطعه سنگفرش را تشکیل می دهد بعد از 24 الی 30 ساعت ، سنگ تخلیه می شود.
